Το 2010, πήγα να κάνω ιστιοσανίδα στην Αίγυπτο, στην Ζααφαρανα, που βρίσκεται στην Βόρεια Αίγυπτο, κοντά στη διώρυγα του Σουέζ . Μια μέρα που δεν είχε πολύ αέρα, εμφανίστηκαν δελφίνια κοντά στην παραλία. Πήγα να τα συναντήσω και κολυμπήσαμε μαζί για μισή ώρα. Αν και δεν είχα κάνει ακόμα μαθήματα «επικοινωνίας με τα ζώα», κατάλαβα ακριβώς τι έπρεπε να κάνω.
Η θάλασσα είναι ένα μαγικό περιβάλλον. Ο Jacques Yves Cousteau αποκαλούσε την θάλασσα « Ο κόσμος της σιωπής». Όταν ήμουν δέκα χρονών, πάρα λίγο να πνιγώ. Αντί να νοιώσω φόβος, απλά ένοιωσα μια μεγάλη αγκαλιά. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν πως ο άνθρωπος και η ζωή γενικά, ήρθαν από την θάλασσα, η απόλυτη μητέρα.
2011
Αν και γεννήθηκα στο Σαν Πάολο, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη του κόσμου, είχα πάντα ένας πάθος με την θάλασσα. Το 2011, αποφάσισα να βγάλω ξανά δίπλωμα για αυτόνομη κατάδυση . Επέλεξα τον καλύτερο δάσκαλο στην Αττική, τον Πέτρο Νικολαΐδη, που δυστυχώς δεν ζει πια, αλλά ήτανε συνεργάτης του Jacques Yves Cousteau. Κάναμε μάθημα στην Πάρο, φανταστικό νησί, με πολλά ναυάγια και ενδιαφέροντα βυθό .
Είναι γεγονός ότι , για πολλά χρόνια, έχουν ψαρέψει, στην Ελλάδα, με δυναμίτης… Το έχω δει στην Κω και τα έχω ακούσει στο βυθό της νύχτας , τις εκρήξεις μέσα στην θάλασσα, σαν ένας κόσμος σε πόλεμο. Πόσο φρικτό πρέπει να είναι για όλα τα όντα που μένουν στην θάλασσα , να κοιμηθούν και να πεθάνουν ή να τρομάξουν ξαφνικά, με τέτοιου είδους πυροβολισμούς. Σε πολλά μέρη, στην Κρήτη, στην Κω, και στην Αθήνα ( που έχω κάνει καταδύσεις), βλέπω μια έρημο αντί για βυθό… κάτι που δεν μπορεί να συγκριθεί ποτέ με την θάλασσα στην Αίγυπτο.
2013
Δυο χρόνια μετά, το 2013, έκλεισα ταξίδι για Μαρσα Αλαμ, ακόμα στην Αίγυπτο, στην Νότια Αίγυπτο, αυτή την φορά. Είχα την ανάγκη να τα δω ξανά, τα δελφίνια της Αιγύπτου…ή τα δελφίνια γενικά. Πέρασα μια εβδομάδα, κάθε μέρα, ώρες ολόκληρες στο νερό στην Σαμαδαι, κολυμπώντας και παίζοντας με τα δελφίνια. Αξέχαστο… Ένας μαγικός κόσμος , και τα δελφίνια εκπέμπουν υψηλής συχνότητας ενέργεια. Είναι γνωστή η θεραπευτική ικανότητα των δελφινιών.
2016
Το 2016 , Ο Όμηρος Ευαγγελινός , σεναριογράφος, διευθυντής & παραγωγός στην Aegean Odyssey παραγωγές ντοκιμαντέρ (Aegean Odyssey Documentary Productions ) , έκανε ένα ντοκιμαντέρ για την προσπάθεια του Πέτρου Νικολαΐδη και του γιου του Jacques Yves Cousteau, ο Pierre-Yves Cousteau, να κάνουν ένα προστατευμένο πάρκο δίπλα στην Σαντορίνη, για την προστασία της υποθαλάσσιας πανίδας και χλωρίδας. Συστήνω όλοι να το δουν: http://www.guardiansoftheaegean.com/
Η κατάσταση της θάλασσας στην Ελλάδα δεν είναι ούτε όμορφη ούτε εύκολη… Υπεραλίευση, εγκαταλειμμένα δίχτυα, μπάζα, σκουπίδια, πλαστικές σακούλες, ψαράδες που σπάνε το κεφάλι χελωνών, που σκοτώνουν φώκιες και δελφίνια με την αφορμή ότι τρώνε τα ψάρια τους και καταστρέφουν τα δίχτυα τους… Το κοινό δεν έχει ιδέα.
2017
Το 2017, σκότωσαν την φώκια Αργυρώ, από την Σάμο, το πιο γλυκό πλάσμα που για χρόνια κολυμπούσε με τους τουρίστες και έκανε ηλιοθεραπεία στην παραλία. Την ίδια χρονιά, αποφάσισα να μάθω ελεύθερη κατάδυση με τον Κώστας Μαδούρος, δάσκαλος της A.I.D.A, στην Ελλάδα., Και το 2019 άρχισα να οργανώνω ταξίδια με τον Νίκο Βογιατζάκης, που φέρνει τους Έλληνες (και ξένους) σε επαφή με τα δελφίνια στον Κορινθιακό κόλπο.
Με είχε αιφνιδιάσει το γεγονός ότι δεν τρέχουν όλοι να συναντάνε τα δελφίνια όπως στην Αίγυπτο, ή σε άλλες χώρες που εξελίχτηκε τον ίδιο είδους τουρισμού. Σαν να υπάρχει μια απάθεια.
Πολλοί άνθρωποι με ρωτάνε αν μπορούν να τα αγγίζουν και μου έρχεται στον μυαλό το γεγονός ότι η πλειοψηφία των δαγκωμάτων σκύλων προέρχεται από τολμηρή συμπεριφορά ανθρώπων που θέλουν να τους «αγγίζουν». Γιατί ο άνθρωπος θέλει να αποκτήσει όλο τον κόσμο; Θέλει να αγγίζει και να κρατήσει όλα;
Το άλλο που μου έρχεται στην σκέψη είναι η κινούμενη ταινία μικρού μήκους του Steve Cutts που ονομάζεται MAN –
https://www.youtube.com/watch?v=MTTr7RGH37c
Μετά τόση καταστροφή, εκπλήσσομαι όταν βλέπω τα δελφίνια του Κορινθιακού να κολυμπάνε δίπλα στο σκάφος και να δέχονται , κάποιες φορές , ανθρώπους να κολυμπάνε δίπλα τους…Τα ζώα μας τα συγχωρούν όλα.
Και γιατί ο κόσμος δεν τρέχει να τα συναντήσει; Πιστεύω ότι η ζωή που ο άνθρωπος κατασκεύασε για τον εαυτό του, τώρα, δεν έχει χώρο πια για την φύση. Όπως είπε , κάποτε, ο Ησίοδος, στην «Θεογονία»:
«μηκέτ᾽ ἔπειτ᾽ ὤφελλον ἐγὼ πέμπτοισι μετεῖναι (175)
ἀνδράσιν, ἀλλ᾽ ἢ πρόσθεθανεῖν ἢ ἔπειτα γενέσθαι.
νῦνγὰρδὴ γένος ἐστὶσιδήρεον· οὐδέποτ᾽ἦμαρ
παύσονται καμάτου καὶὀιζύοςοὐδέ τι νύκτωρ
φθειρόμενοι· χαλεπὰςδὲθεοὶδώσουσιμερίμνας.
ἀλλ᾽ἔμπηςκαὶτοῖσιμεμείξεταιἐσθλὰκακοῖσιν.»
«Άμποτε να μη ζούσα εγώ σ᾽αυτήν την πέμπτη γενεά,
με τους ανθρώπους της· καλύτερα να ᾽χα πεθάνει πιο μπροστά (175)
ή να γεννιόμουν ύστερα. Γιατί έφτασε τώρα η ώρα
του γένους του σιδήρου.
Μήτε τη μέρα θα απολείψουν κάματος και πόνος μήτε τη νύχτα
η φθορά τους θα κοπάσει· τους περιμένουν μέριμνες βαριές,
θεόσταλτες, μόλο που κάποτε θα σμίγει και σ᾽αυτούς
καλό με το κακό.»
Αρνητικό; Απαισιοδοξία;
Ο Νίκος Βογιατζής , ο κυβερνήτης του «Οι Άγγελοι των θαλασσών» είναι πιο θετικός. Πιστεύει ότι οι Έλληνες και ο κόσμος , γενικά, αγαπάνε τα δελφίνια. Μιλήσαμε και για την συνεργασία ψαράδων και δελφινιών.
Είναι αλήθεια πως πολλοί ψαράδες , και στον κόλπο της Κορίνθου και στον κόσμο , γενικά, έχουν μαγική συνεργασία με τα δελφίνια. Μάλλον τα δελφίνια κάνουν θαύματα και φέρνουν το καλύτερο που είναι μέσα στους ανθρώπους.. Είναι γεγονός ότι τα δελφίνια θεραπεύουν παιδιά με αυτισμό, και ακόμα μια φορά εκμεταλλευόμαστε τα ζώα, τα εγκλωβίζουμε και δεν τα σεβόμαστε. Πώς και έχουν ακόμα συμπόνια απέναντι τον άνθρωπος;
Τα δελφίνια στη Αίγυπτο
Στην Αίγυπτο, κατάλαβα πως τα δελφίνια δεν φοβούνται των ανθρώπων, ξέρουν πως τα σκάφη της H.E.P.C.A τα προστατεύον, για αυτό πλησιάζουν και κολυμπάνε με τους λουόμενους. Στην Ελλάδα, αν και πλησιάζουν το σκάφος, δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ. Τον Νίκο τον ξέρουν και επικοινωνούν μαζί του. Τους άλλους τους κοιτάνε και, όπως είπε ο Νίκος, όταν ένα δελφίνι σε γνωρίζει , δεν σε ξεχνάει ποτέ πια.
http://www.hepca.org/?fbclid=IwAR3XXmgHvyqwmMs0mIw4ucesPrq_tw9W6__CbDia6aijw6mSR5qPNQT-5-k
Ο Νίκος Βογιατζάκης είπε κάτι πολύ συγκλονιστικό στην συνέντευξη που μου έδωσε: «Ένας δάσκαλος μου είπε ότι αυτός ο πλανήτης, η γη, ο μεγάλος βράχος μέσα στο σύμπαν είναι φτιαγμένος για τα ζώα, και εμείς ήρθαμε μετά. Άρα η ουσία είναι ότι πρέπει να ζούμε ειρηνικά με αυτά τα πλάσματα και τα φυτά που είναι πάνω στον πλανήτη με μεγάλο σεβασμό σε αυτά γιατί, στην ουσία , είναι το σπίτι τους »