Τι είναι το τραύμα; Το τραύμα είναι μια κατάσταση ή ένα γεγονός που ένα άτομο ή ένα ζώο απλά δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, αφήνοντάς το σε μια ακραία κατάσταση φόβου. Μπορεί να είναι ένα ατύχημα, μια δύσκολη στιγμή, ο κίνδυνος θανάτου, ο ακραίος πόνος και ο ακρωτηριασμός, μια φυσική καταστροφή όπως ένας σεισμός, πλημμύρα, κακομεταχείριση, βιασμός, βασανιστήρια, ταπείνωση, σωματική ή ψυχική βλάβη. Τη στιγμή του τραύματος, επειδή το ον δεν ήταν σε θέση να ξεφύγει από την κατάσταση, το τραύμα θα μπορούσε να δημιουργήσει ψυχολογική διάσπαση και ακόμη και πολλαπλές προσωπικότητες (κυρίως στους ανθρώπους). Το εν λόγω άτομο παράγει μια άλλη προσωπικότητα που θα αντικαταστήσει το εγώ/εγώ στην ακραία κατάσταση.Δύο πολύ διάσημες ανθρώπινες περιπτώσεις που δημιούργησαν βιβλία: «Τα τρία πρόσωπα της Εύας» και «Σίμπιλ»(1) Ή το άτομο μπορεί να αναπτύξει μια διασπαστική διαταραχή, ήπια ή βαθιά.
Αυτό που βλέπουμε είναι μια διασπαστική διαταραχή σε διάφορους βαθμούς. Η διάσπαση, σύμφωνα με τον Δρ Κόλιν Ρος (2) είναι το αντίθετο της συσχέτισης «Οπουδήποτε στο Σύμπαν (σε οποιοδήποτε σύστημα ή υποσύστημα), 2 πράγματα μπορούν είτε να συσχετιστούν (να συνδεθούν, να αλληλεπιδράσουν, να συνδεθούν μεταξύ τους) είτε να αποσυνδεθούν (έξω της σχέσης, δεν αλληλεπιδρούν). Π.χ.: Σταθερότητα διάστασης στη φυσική χημεία. Η αποσύνδεση είναι μια αποστασιοποίηση. «Έτσι, όταν αποσυνδέεσαι από τον εαυτό σου, έχεις μια απόσταση από τον εαυτό σου. Που μπορεί να είναι από την ταυτότητά σας, από τα συναισθήματά σας, από τις κινητικές ή αισθητηριακές σας λειτουργίες, τις αναμνήσεις σας και από κάθε είδους διαφορετικά μέρη του εαυτού σας.» «Το δεύτερο πράγμα είναι επίσης ένας τεχνικός όρος στη γνωστική ψυχολογία: Διάσπαση στη μνήμη (συνειδητή και ασυνείδητη) και μπορείς να έχεις πληροφορίες αποθηκευμένες στο ασυνείδητο μυαλό σου, χωρίς να έχεις άμεση συνειδητή πρόσβαση σε αυτές, αλλά επηρεάζει τη συμπεριφορά σου».
Στα ζώα, για παράδειγμα, μπορούμε να παρατηρήσουμε έναν απολύτως υγιή σκύλο, για παράδειγμα, έναν διασώστη, που δεν αφήνει κανέναν να αγγίξει τα πίσω μέρη του (πίσω πόδια, ουρά, πισινό), γυρίζει μανιωδώς το κεφάλι και μπορεί ακόμη και να δαγκώσει όποιον προσπαθεί να αγγίξει αυτόν ή αυτήν.
Στους ανθρώπους, η πρώτη πιο διάσημη περίπτωση ήταν η περίπτωση της Anna O. Το πραγματικό της όνομα ήταν Bertha Pappenheim. Η περίπτωση της Anna O (πραγματικό όνομα Bertha Pappenheim) σηματοδότησε μια καμπή στην καριέρα ενός νεαρού Βιεννέζου νευροπαθολόγου με το όνομα Sigmund Freud. Συνέχισε να επηρεάζει ακόμη και τη μελλοντική κατεύθυνση της ψυχολογίας στο σύνολό της.
Η Άννα Ο. υπέφερε από υστερία, μια κατάσταση κατά την οποία ο ασθενής εμφανίζει σωματικά συμπτώματα (π.χ. παράλυση, σπασμούς, παραισθήσεις, απώλεια ομιλίας) χωρίς εμφανή φυσική αιτία. Ο γιατρός της, Josef Breuer, κατάφερε να θεραπεύσει την Άννα βοηθώντας τη να ανακαλέσει ξεχασμένες αναμνήσεις τραυματικών γεγονότων. Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων μαζί της, φάνηκε ότι είχε αναπτύξει φόβο να πιει, όταν ένας σκύλος που μισούσε ήπιε από το ποτήρι της. Τα άλλα συμπτώματά της προήλθαν όταν φρόντιζε τον άρρωστο πατέρα της. Δεν εξέφρασε το άγχος της για την ασθένειά του, αλλά το εξέφρασε αργότερα, κατά τη διάρκεια της ψυχανάλυσης. Μόλις είχε την ευκαιρία να κάνει συνειδητές αυτές τις ασυνείδητες σκέψεις, η παράλυση της εξαφανίστηκε. Ο Μπρόιερ συζήτησε την υπόθεση με τον φίλο του Φρόιντ. Από αυτές τις συζητήσεις προέκυψε το μικρόβιο μιας ιδέας που ο Φρόιντ επρόκειτο να ακολουθήσει για το υπόλοιπο της ζωής του. Στο Studies in Hysteria (1895) ο Freud πρότεινε ότι τα σωματικά συμπτώματα είναι συχνά οι επιφανειακές εκδηλώσεις βαθιών καταπιεσμένων συγκρούσεων. Ωστόσο, ο Φρόιντ δεν προωθούσε απλώς μια εξήγηση για μια συγκεκριμένη ασθένεια. Εμμέσως πρότεινε μια επαναστατική νέα θεωρία για την ίδια την ανθρώπινη ψυχή». (Βικιπαίδεια).
Η σχέση ψυχολογικών συμπτωμάτων και σωματικών συμπτωμάτων είναι παρούσα τόσο στα ζώα όσο και στους ανθρώπους. Αυτά τα τραύματα αποθηκεύονται στο ασυνείδητο μυαλό μας και μόνο μέσω της θεραπείας μπορούν να θεραπευτούν.
Τι έχω παρατηρήσει κατά τη διάρκεια των συνομιλιών με ζώα;
Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο είναι η παρομοίωση των τραυμάτων των ανθρώπων και των ζώων τους. Μια από τις πρώτες μου περιπτώσεις ήταν ένα άλογο που υποτίθεται ότι προσπάθησε να σκοτώσει τον ιδιοκτήτη του, μια υπέροχη κυρία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ας την πούμε Α. Η Α ανησυχούσε πολύ μήπως πουλήσει το άλογό της, γιατί κάποια στιγμή συμπεριφερόταν ακανόνιστα και επικίνδυνα. Όντας νέος στην Animal Communication, φοβόμουν να αναλάβω την υπόθεση, αλλά όντας μορφωμένος στην Ψυχολογία και ως φροϋδικός, φαινόταν ότι το πιο φυσικό πράγμα θα ήταν μια ψυχανάλυση και των δύο, καθώς η Α μου έλεγε ότι δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει. είτε με δύσκολες καταστάσεις. Εγώ, όντας στην Ελλάδα, της μιλούσα με mail το βράδυ. Της είπα να πει στο άλογό της, με τη δική της φωνή, τι πέρασε, όταν ήταν παιδί. Το πρωί, το άλογο μου έλεγε τι πέρασε στο παρελθόν του… Σιγά σιγά, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι είχαν περάσει από το ίδιο τραύμα. Το άλογο παραδέχτηκε ότι δεν ήθελε να τη σκοτώσει, μόνο φοβόταν ότι θα τον στείλει στο φρικτό μέρος που βρισκόταν πριν (Amish Auction). Η ψυχανάλυση κράτησε πολλούς μήνες αλλά το άλογο κατέληξε να ζει με την Α για πολλά ευτυχισμένα χρόνια. Τον έβαζε ακόμη και σε ένα βοσκότοπο κοντά στο σπίτι και μπορούσε να τον παρατηρεί τη μέρα, από την κουζίνα της. Θα μου περιέγραφε πόσο χαρούμενος ήταν. Η σύνδεση που προέκυψε από εκείνη την ψυχανάλυση ήταν εξαιρετικά βαθιά και αντικατέστησε αυτό το σχίσμα/ διασπαστική διαταραχή από πριν. Ήταν μια θεραπεία για εκείνον και για εκείνη.
«Δεν υπάρχει συνείδηση χωρίς πόνο. Οι άνθρωποι θα κάνουν τα πάντα, όσο παράλογο κι αν είναι, για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τη δική τους ψυχή. Δεν φωτίζεται κανείς με το να φαντάζεται φιγούρες φωτός, αλλά κάνοντας το σκοτάδι συνειδητό». Καρλ Γιουνγκ
Τι σκέφτονται οι άνθρωποι
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μπορούν να θεραπεύσουν ένα τραυματισμένο (ψυχολογικά) ζώο μόνο με αγάπη και φαγητό, αλλά αυτό ειναι αδύνατο. Αν ήταν τόσο εύκολο, οι άνθρωποι δεν θα ξόδευαν εκατομμύρια με γιατρούς και φάρμακα. Η αντίδραση των ζώων πολλές φορές κοροϊδεύει τους ανθρώπους που βιάζονται να τη μεταφράσουν σε κάτι «χαριτωμένο». Πολλές φορές, όταν ένα ζώο έχει άγχος ή ανησυχία, μπορεί να συμπεριφέρεται ακανόνιστα όπως: να ξύνεται, να γρυλίζει, να εγκαταλείπει τη σκηνή, να τραβάει το λουρί, να κλαίει κ.λπ… Ο άνθρωπος είναι γρήγορος στο να μεταφράσει τη συμπεριφορά του σε κάτι που μπορεί να «καταλάβει». -«ο σκύλος είναι τεμπέλης», «ο σκύλος είναι τρελός», «αυτή η γάτα είναι άγρια». Όχι μόνο δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ αυτών των δύο ειδών αυτές τις στιγμές, καθώς η παρεξήγηση απλώς χειροτερεύει την κατάσταση.
Ο κλασικός τρόπος εκπαίδευσης του σκύλου: το να χτυπήσεις το ζώο σε υποταγή ή το ηλεκτρικό κολάρο, απλώς θα χειροτέρευε την κατάσταση. Η απογοήτευση θα ήταν μεγάλη και από τις δύο πλευρές.
Όπως λέει η Penelope Smith( 3), οι άνθρωποι θέλουν το καλύτερο για τα ζώα τους αλλιώς δεν θα αναζητούσαν επαγγελματική βοήθεια. Εναπόκειται σε εμάς, τους φορείς επικοινωνίας ζώων, όταν παίρνουμε έναν πελάτη, να αξιολογήσουμε την ικανότητα συνεργασίας του ανθρώπου, εάν είναι ανοιχτός να αλλάξει τον εαυτό του, και να καταβάλει κάποια προσπάθεια στη θεραπεία.
Το Tellington TTouch(4) ήταν μια μεγάλη βοήθεια, για εμένα και τους ανθρώπους, στην κωδικοποίηση και μετάφραση της συμπεριφοράς των ζώων για τους ανθρώπους που ζούσαν με το εν λόγω ζώο. Τα πέντε F, για παράδειγμα (χαζεύω, πετάω, τσακώνομαι, παγώνω και λιποθυμώ) είναι εύκολο να διδαχθούν στους ανθρώπους και να τους δίνουν τη δυνατότητα να αναγνωρίζουν δύσκολες στιγμές για τα ζώα τους.
Πώς το ανεπίλυτο τραύμα δημιουργεί σκλαβιά
Πρέπει πραγματικά να μελετήσουμε τους αιτιολογικούς παράγοντες της ζωής μας, «γιατί τα πράγματα είναι έτσι όπως είναι». Αν θέλω να αλλάξω τη ζωή μου, αν θέλω να είμαι ένας καλός λειτουργικός άνθρωπος και αφού το προβάλω και να συνδημιουργήσω με τον κόσμο για μια καλύτερη κοινωνία, πρέπει να γνωρίσω τον εαυτό μου.
Ο Patanjali το είχε ήδη πει στο πολύ αρχαίο βιβλίο: «Sutras, by Patanjali».Ζούμε σε μια βασανισμένη χαοτική ανθρώπινη κατάσταση επειδή η πλειοψηφία των ανθρώπων ζει σε έναν κόσμο ανεπίλυτων τραυμάτων και προβάλλει αυτή την αρνητική ενέργεια πίσω στον κόσμο.
Το τραύμα παρέχει το τέλειο όχημα για τον προγραμματισμό συγκεκριμένων συμπεριφορών. Το ζώο ή ο άνθρωπος αντιδρά σε ορισμένες καταστάσεις με μια εξαρτημένη συμπεριφορά για να αποφύγει την αντιπαράθεση Η συμπεριφορά του ανθρώπου και του ζώου δημιουργείται από συναισθήματα που παράγονται από προηγούμενες εμπειρίες.Γινόμαστε σκλάβοι: των συναισθημάτων μας, της ιατρικής, της κοινωνίας και των δικών μας τραυμάτων. χάνουμε τον έλεγχο της συμπεριφοράς μας. Όταν συμβαίνει επικοινωνία και θεραπεία με ζώα, υπάρχει μια διαδικασία βαθιάς επούλωσης που εκπαιδεύει και εμπλουτίζει τις ζωές αυτών των δύο όντων.
Τα ζώα ως αδέρφια ψυχής
Τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι καθαρή σύμπτωση – «όσο πάνω τόσο κάτω». Όλα είναι κανονισμένα για να μάθουμε εμείς, άνθρωποι-ζώα, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. να είμαστε το καλύτερό μας σε κάθε ενσάρκωση και να προοδεύουμε για να γίνουμε αρωγός σε αυτή τη συμβίωση. Το Σύμπαν μας υπενθυμίζει ότι συνδημιουργούμε συνεχώς με: την οικογένεια, τους φίλους, τα ζώα, τα φυτά, τους συναδέλφους μας.
(1) https://www.youtube.com/watch?v=0eIfVw6Bm60
(2) https://www.rossinst.com/about-dr-colin-ross
(3) https://www.animaltalk.net/
(4) https://ttouch.com/
